Zorgen voor zieke mensen die niet meer kunnen genezen. Dat doet Ingrid Kramer inmiddels al zo’n zes jaar bij De Luwte Hospice & Thuis. Dat kan ook zonder dat je een achtergrond in de zorg hebt.

‘Na lange tijd met mijn broers en zussen voor mijn moeder in een verzorgingshuis te hebben gezorgd, wilde ik daarna ook iets doen. Mijn moeder was donateur van De Luwte Hospice & Thuis en wilde er altijd al eens een kijkje nemen. Daar kwam het uiteindelijk niet van. Ikzelf wist eigenlijk niet eens wat een Hospice precies was. Toen ik in de Baarnsche Courant een oproep voor vrijwilligers bij De Luwte zag ben ik zelf gaan kijken. Ik zag dat de sfeer in huis heel goed en rustig is. Dat viel meteen op. Veel rustiger dan ik gewend was in het haastige en drukke tehuis van mijn moeder. Nu weet ik dat rust en tijd juist heel belangrijk zijn.’

Vrijwilligers & professionals
De gasten in De Luwte worden omringd door verpleegkundigen en vrijwilligers. Vrijwilligers worden op allerlei gebied ingezet. Ieder heeft taken die bij hem of haar past. Er zijn kookvrijwilligers die zorgen voor de maaltijden en gastvrouwen, die het eten voorbereiden, koffie en thee verzorgen en bezoek ontvangen. De tuinvrijwilligers onderhouden de tuin. En er zijn vrijwilligers die bij mensen thuis hulp bieden ter ondersteuning van de mantelzorgers. Ingrid is van meet af aan zorgvrijwilliger.

Zorgvrijwilliger
‘Als zorgvrijwilliger begeleid je de gast met persoonlijke, dagelijkse zorg. Dat kan een gesprekje zijn, hulp bij het douchen of het naar de wc gaan, maar ook een kopje koffie met elkaar drinken. Wij springen in daar waar de gast ons nodig heeft. We hebben diensten van vier uur, die je of vast afspreekt of vrij inricht. Wel met de afspraak dat je minimaal 5 diensten per vier weken meedoet.

‘Wij zijn er voor de gast. Als een gast alles alleen of met de familie wil doen, dan mag dat. Gasten hebben een alarm bij zich waarmee ze aan kunnen geven dat ze ons nodig hebben. Er zijn ook mensen die gezellig in de huiskamer komen. Ieder mag doen wat goed voelt.’

Opleiding
Als zorgvrijwilliger heb je geen opleiding nodig. Je begint met meeloopdiensten, waarbij je boventallig bent. Zo kun je een inschatting maken of de taak als zorgvrijwilliger wat voor je is. Daarop volgt een introductiecursus, waar van alles in zit. Van praktische tiltraining, tot de vragen: wat hoop je te vinden, wat doet het met je en waar in het contact met gasten loop je tegen je eigen waarden en normen aan? Ondertussen ga je met een ervaren vrijwilliger zelf aan de slag. De vrijwilligers worden steevast ondersteund door een professioneel team verpleegkundigen.

Zwaar?
‘Er wordt heel vaak aan mij gevraagd of het niet heel zwaar is’, vertelt Ingrid. ‘De Luwte is geen somber huis. Hier wordt gelachen en geleefd. De gast leeft met het einde in zicht, maar dat is niet altijd zwaar. Natuurlijk is er verdriet en pijn, maar met elkaar ben je bezig om het laatste stuk zo licht en comfortabel mogelijk te maken. Om deze taak op je te nemen moet je sowieso iets zorgzaams’ in je hebben. En wat belangrijker is: je moet je plek weten. Je moet aanvoelen waar je nodig bent en op welk vlak je nodig bent. Ook waar je niet nodig bent. Het komt zelfs voor dat ik in een dienst niemand zie. Doordat ik niet fulltime aanwezig ben, we onderling en met de coördinatoren praten en de gast geen naaste is, kan ik afstand houden en neem ik het niet mee naar huis.’

Team
Het team bij De Luwte is heel divers, komt uit allerlei beroepsgroepen en bestaat uit vrouwen én mannen. ‘Het is een bijzondere club mensen, maar dat is logisch. Niet iedereen kan en wil dit doen. Ik heb er ook echt vriendschappen aan overgehouden. Voor mij is dit het mooiste dat ik ooit gedaan heb en vooralsnog blijf doen’.