Een nieuwe fase is aangebroken bij De Luwte Hospice & Thuis. Sinds 1 oktober staat Petra Minnema (60) er aan het roer. Ze nam het stokje over van Marja van der Vorst en Annemarie Hidding die De Luwte de eerste 15 jaar van zijn bestaan als echte pioniers hebben vormgegeven. “Ik sta te popelen om verder te gaan met De Luwte”.

Dezelfde bezieling en dezelfde visie. “Ja, daar hadden we echt een klik. We laten het met een gerust hart aan haar over, zeiden ze me. Dat heeft me wel goed gedaan. Wat voor mij net als voor hen belangrijk is, is dat we een Bijna Thuis Huis zijn, Een huis waarin vrijwilligers een grote rol spelen in het bijstaan van de stervende in de laatste fase van het leven. Niet het medisch aspect, maar het menszijn staat voorop. Juist de invloed van gewone mensen, en het thuisgevoel, vinden wij belangrijk. Uiteraard worden alle vrijwilligers geschoold. Ze werken samen met verpleegkundigen en artsen waar dit nodig is”, vertelt Petra Minnema.

Ze is inmiddels aardig thuis in het reilen en zeilen van het Hospice. De van oorsprong Friese - je hoort het nog licht - was voorheen werkzaam als oncologie verpleegkundige. Later ook als leidinggevende en als teamleider op een afdeling op het UMC. 

Waardevolle tijd
“Altijd met veel plezier heb ik dit werk gedaan. Toen kwam ik ook al regelmatig in aanraking met de eindigheid van het leven. Toen al was voor mij belangrijk dat die laatste periode in het leven een goede waardevolle tijd moet zijn. Ik heb altijd geroepen dat als ik met pensioen zou gaan, ik vrijwilliger wil worden in een Hospice. Ik ben er zelf ook mee in aanraking gekomen door familie omstandigheden en heb toen ervaren hoe waardevol een Hospice kan zijn. Toen een vriendin de vacature van De Luwte voorbij zag komen, vond ze die echt wat voor mij. En ik ook. Al heb ik wel even de tijd genomen om bewust te kiezen. Ik heb er geen seconde spijt van tot zover. Wat heb ik een bijzonder baan”.

Warmte en respect
Er komt veel kijken bij haar werk. Ze draagt verantwoordelijkheid voor hulp, verzorging en begeleiding aan terminale patiënten, voor vrijwilligershulp in de laat set fase, overdag en ‘s nachts, zowel in het Hospice als bij mensen thuis. “Samen zorgen we voor een goede sfeer die het voor de gasten mogelijk maakt om op een fijne, warme plek afscheid te nemen van hun naasten en van het leven. Maar ook voor achterblijvers is er de hulp bij rouwverwerking. Het raakt me iedere keer weer als familie of gasten uitspreken dat e warmte en rust bij ons ervaren. Respect. Zorg. Aandacht. Soms zit het in kleine dingen die we doen. Een gast die graag nog een keer met een warme chocolademelk en stroopwafels in de tuin wil zitten. Of iemand voor wie je muziek verzorgt omdat hij zo ontzettend van muziek houdt. Soms lichtheid brengen. Er mag ook gelachen worden. Het brengt ons, als medewerkers ook zo veel”.

“Het raakt me als mensen aangeven dat ze warmte en rust bij ons ervaren”

Niet alleen
Aan dit alles mag Minnema leiding en sturing geven. “Gelukkig doe ik dat niet alleen. Ik heb me ook nog geen moment alleen gevoeld sinds ik hier ben. Naast dat ik  terecht kan bij het bestuur en andere Hospice, zijn Wilma Mout, vrijwilligers coördinator en Frank van Grondelle die de secretariële zaken afhandelt, mijn rechter handen. En natuurlijk de tachtig vrijwilligers die ons helpen van De Luwte een succes te maken. Vorige week in Baarn zijn we nog gewaardeerd met de Vrijwilligersprijs 2022. Zo verdient en zo’n geweldige erkenning voor het werk dat zijn doen”. Een adjunct-directeur naast de directeur, zoals die er eerder waas, komt niet terug. “Maar op dit moment koopt een sollicitatieprocedure voor een extra coördinator. Dan is he team compleet, waarmee we het de komende jaren gaan doen”.

Grotere locatie
Een van de doelen die Minnema heeft, is groeien. “In de zin van dat ik het Hospice graag naar een grotere locatie wil brengen. Misschien door hier op te knappen, of wellicht door een grotere locatie te vinden elders in Soest of in Baarn. Daarvoor gaan we natuurlijk niet over één nacht ijs. Eerst de nieuwe coördinator inwerken en samen met het nieuwe team kijken naar het beleid. Waar kan dit opgefrist worden? En natuurlijk leven we in een gecompliceerde tijd nu met de coronavirus. Dat brengt z’n uitdagingen met zich mee. Hoe houden we de Hospice coronavrij? Hoe houden we het veilig voor iedereen? Soms is het fingers crossed. We doen wat we kunnen. Zo zorgvuldig mogelijk anticiperend op de maatregelen. Zoeken naar hoe we de open en warme sfeer zoveel mogelijk te kunnen behouden. Hopelijk gaan we de goede kant op met het voorjaar in zicht. Ik heb er zin in”.

Baarnsche Courant/ Soester Courant     
januari 2022    
Melissa Hofland