Vrijwilligers vertellen over het werk bij De Luwte Hospice & Thuis

december 2019

Een content intro tekst. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis cin elit. Nunc purus libero, interdum sed blandit acp retium facilisis turpis. Donec dictum neque veloran tristique egestas nulla mollis dui lorem dolor.

Een content intro tekst. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis cin elit. Nunc purus libero, interdum sed blandit acp retium facilisis turpis. Donec dictum neque veloran tristique egestas nulla mollis dui lorem dolor.

De Luwte Hospice & Thuis draait grotendeels op de inzet van vrijwilligers. Wie zijn die vrijwilligers? En hoe ervaren zij hun vrijwilligerswerk? Vrijwilligers José van de Beek, Marijke Jansen, Lies Dekker, Toska Pieters en Ap Bloemendal gaan daarover met elkaar in gesprek.

Ap Bloemendal had zich gedurende zijn 42-jarige carrière bij de politie al voorgenomen om ‘later’ regelmatig een kop koffie of glas wijn in te schenken voor bewoners van een zorginstelling. Een vriendin wees hem op een Hospice. Ap, woonachtig in Amersfoort, heeft zich vervolgens verdiept in Hospices in Amersfoort en omgeving. Na één stap in de huiskamer van De Luwte was de keuze gemaakt.

Als kind wilde Marijke Jansen altijd al verpleegster worden. Ze heeft altijd op kantoor gewerkt en heeft in 2015 de keuze gemaakt om zich bij De Luwte Hospice & Thuis als zorgvrijwilliger aan te melden. Marijke woont in Baarn en voelt zich helemaal op haar plek in De Luwte.

Lies Dekker uit Soest heeft zich o.a. ingezet bij de terminale thuiszorg van het Rode Kruis en het Ronald McDonald huis. Lies is nu sinds 2017 gastvrouw bij ons. Dit bevalt haar erg goed. De gastvrouwen vormen een hechte groep en Lies ervaart de vanzelfsprekendheid die er heerst om elkaar te helpen nog steeds als bijzonder.

Lies vertelt dat zij ook de andere kant van het Hospice heeft ervaren: “Mijn schoonzoon heeft in oktober 2018 twee weken in het Hospice gelegen. Dat was een bijzondere tijd en ik heb toen zelf als naaste van de gast de warmte en liefde van het huis ervaren.”

José van de Beek is opgeleid tot medisch analist. Het leukste aan haar werk vond ze echter het bezig zijn met patiënten. Ze heeft daarna nog ruim 10 jaar als verzorgende gewerkt. Dat was fijn werk, alleen frustrerend dat er zo weinig tijd was voor de bewoners. José moest om gezondheidsredenen eerder stoppen met werken en meldde zich als zorgvrijwilliger bij De Luwte. José: “Hier kan ik gebruikmaken van mijn knowhow en heb ik ook alle tijd voor de gasten”. En dit doet de in Soest woonachtige José inmiddels al sinds 2013 met veel voldoening.

Toska Pieters, woont in Soest en werkt 32 uur per week als compliance officer in de zakelijke dienstverlening. Al jaren wandelt zij met haar hond langs De Luwte Hospuce & Thuis en wordt zij aangetrokken door het huis. Toska heeft bij het overlijden van haar ouders ervaren hoe fijn het is als er mensen op de achtergrond aanwezig zijn met aandacht voor de familieleden. Na de informatiebijeenkomst voor potentiële vrijwilligers heeft zij zich vorig jaar aangemeld voor haar eerste meeloopdienst. Toska: “Ik weet nog goed hoe zenuwachtig ik was!” Maar het voelde heel goed en zij heeft zich vervolgens aangemeld als zorgvrijwilliger.

Begeleiding nieuwe vrijwilligers
In een dienst werk je altijd samen met een andere vrijwilliger. Als nieuwe vrijwilliger is dit altijd met een ervaren vrijwilliger. Marijke: “En je kan altijd iemand, zoals de verpleegkundige, erbij vragen als dat nodig is”. Lies vult aan dat je als vrijwilliger goed begeleid wordt met trainingen, (opfris)cursussen en bijeenkomsten met elkaar. En er worden bijeenkomsten georganiseerd waarbij bepaalde onderwerpen die je als vrijwilliger in het Hospice tegen kunt komen worden uitgediept zoals dementie, stoppen met eten en drinken, delier etc.

Werken vanuit je hart
We zijn allemaal van mening dat vrijwilligers in het Hospice werken vanuit hun hart. Je doet het ook deels voor jezelf. Het is leerzaam en je bouwt levenswijsheid op in het Hospice, waaronder begrip voor mensen in verschillende situaties. Je leert dat er meerdere kanten zitten aan een verhaal en dat je niet te snel moet oordelen. Toska: “Als vrijwilliger ontmoet je zoveel verschillende mensen. En iedereen gaat op zijn manier om met dat laatste stukje van zijn of haar leven. Boeiend en ontroerend om te zien”.  

Lastige situaties
Natuurlijk zijn er ook moeilijke situaties. Bijvoorbeeld als er kleine kinderen betrokken zijn. Ap heeft ervaren dat hij bij bepaalde gasten meer betrokken was “Het leven in het Hospice is een wereldje op zich en soms neem je het toch mee naar huis. Maar als er iets is gebeurd, is er altijd aandacht en ruimte om dit met elkaar te bespreken.”

Het komt ook voor dat je al jaren als vrijwilliger betrokken bent, maar nog nooit een overlijden of de verzorging na een overlijden hebt meegemaakt. Toska heeft in één van haar eerste diensten geholpen bij de laatste zorg aan een overleden gast. Dit is geen verplichting, je wordt altijd gevraagd of je dit wilt doen. En dat is heel prettig, er ligt geen druk op dat je iets moet doen. Bepaalde handelingen - bijvoorbeeld bij het wassen - zijn best lastig. Je inleven in de gast helpt hierbij. Soms ga je buiten je comfortzone, maar daarna ben je trots op jezelf. En je waardeert het enorm als je na je dienst weer gezond naar huis kan fietsen.

Vrijwilligers onder elkaar
De verbondenheid met andere vrijwilligers is groot. Opvallend is de vanzelfsprekendheid dat je elkaar helpt. Als iets niet klaar is, kan je erop vertrouwen dat de dienst na jou het overneemt. Dat is ook het mooie van De Luwte. Je kan op elkaar terugvallen. Bijzonder zijn ook de gesprekken die je aan de keukentafel hebt met andere vrijwilligers en verpleegkundigen. Je vertelt je eigen persoonlijke verhaal en dat versterkt een open sfeer.

Aan tafel in de huiskamer
Als gastvrouw kan Lies enorm genieten van een volle tafel in de huiskamer. “Gasten, familieleden, vrijwilligers, kortom iedereen is welkom in De Luwte. Aandacht voor de familie van de gast is heel belangrijk en zorgt voor ontspanning. Er wordt over van alles gesproken, vooral alledaagse onderwerpen. Het lijkt wel een gewoon huis.”

De grootste misvatting van de ‘buitenwereld’ over het Hospice is dat mensen denken dat de sfeer in het huis heel verdrietig is. Ap: “Het tegendeel is waar, er wordt veel gelachen in het hospice. Humor is belangrijk, ook voor de gasten en zijn/haar naasten. En wij vinden ons werk leuk, ook al kan de ‘buitenwereld’ zich dit soms lastig voorstellen”.

Het vrijwilligerswerk bij De Luwte is niet voor iedereen geschikt is. Zelfkennis is belangrijk, je moet je bewust zijn van je eigen emoties. Het gaat niet om jou, de gast staat centraal. José: “Wij zijn er voor de gast en zijn/haar naasten. Goed kunnen luisteren en inlevingsvermogen zijn belangrijke karaktereigenschappen van een vrijwilliger”.  

Dankbaar werk
Ap geeft aan soms verbaasd te zijn wat naaste familieleden van een overleden gast in het gastenboek opschrijven. “Als je leest hoe dankbaar familieleden zijn voor de zorg en aandacht die gegeven is in de laatste levensfase van hun geliefde en de aandacht die ze zelf kregen, besef je dat we deel uitmaken van een bijzondere organisatie. En dat maakt ons werk heel dankbaar.”

Respect
De conclusie van Ap, Toska, Marijke, Lies en José is dat het woord RESPECT heel goed past bij dit vrijwilligerswerk. Dit komt in alle aspecten terug. Respect naar de gasten en hun naasten en naar de coördinatoren, verpleegkundigen, medevrijwilligers en management.

Een content intro tekst. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis cin elit. Nunc purus libero, interdum sed blandit acp retium facilisis turpis. Donec dictum neque veloran tristique egestas nulla mollis dui lorem dolor.

Een content intro tekst. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis cin elit. Nunc purus libero, interdum sed blandit acp retium facilisis turpis. Donec dictum neque veloran tristique egestas nulla mollis dui lorem dolor.

De Luwte Hospice & Thuis draait grotendeels op de inzet van vrijwilligers. Wie zijn die vrijwilligers? En hoe ervaren zij hun vrijwilligerswerk? Vrijwilligers José van de Beek, Marijke Jansen, Lies Dekker, Toska Pieters en Ap Bloemendal gaan daarover met elkaar in gesprek.

Ap Bloemendal had zich gedurende zijn 42-jarige carrière bij de politie al voorgenomen om ‘later’ regelmatig een kop koffie of glas wijn in te schenken voor bewoners van een zorginstelling. Een vriendin wees hem op een Hospice. Ap, woonachtig in Amersfoort, heeft zich vervolgens verdiept in Hospices in Amersfoort en omgeving. Na één stap in de huiskamer van De Luwte was de keuze gemaakt.

Als kind wilde Marijke Jansen altijd al verpleegster worden. Ze heeft altijd op kantoor gewerkt en heeft in 2015 de keuze gemaakt om zich bij De Luwte Hospice & Thuis als zorgvrijwilliger aan te melden. Marijke woont in Baarn en voelt zich helemaal op haar plek in De Luwte.

Lies Dekker uit Soest heeft zich o.a. ingezet bij de terminale thuiszorg van het Rode Kruis en het Ronald McDonald huis. Lies is nu sinds 2017 gastvrouw bij ons. Dit bevalt haar erg goed. De gastvrouwen vormen een hechte groep en Lies ervaart de vanzelfsprekendheid die er heerst om elkaar te helpen nog steeds als bijzonder.

Lies vertelt dat zij ook de andere kant van het Hospice heeft ervaren: “Mijn schoonzoon heeft in oktober 2018 twee weken in het Hospice gelegen. Dat was een bijzondere tijd en ik heb toen zelf als naaste van de gast de warmte en liefde van het huis ervaren.”

José van de Beek is opgeleid tot medisch analist. Het leukste aan haar werk vond ze echter het bezig zijn met patiënten. Ze heeft daarna nog ruim 10 jaar als verzorgende gewerkt. Dat was fijn werk, alleen frustrerend dat er zo weinig tijd was voor de bewoners. José moest om gezondheidsredenen eerder stoppen met werken en meldde zich als zorgvrijwilliger bij De Luwte. José: “Hier kan ik gebruikmaken van mijn knowhow en heb ik ook alle tijd voor de gasten”. En dit doet de in Soest woonachtige José inmiddels al sinds 2013 met veel voldoening.

Toska Pieters, woont in Soest en werkt 32 uur per week als compliance officer in de zakelijke dienstverlening. Al jaren wandelt zij met haar hond langs De Luwte Hospuce & Thuis en wordt zij aangetrokken door het huis. Toska heeft bij het overlijden van haar ouders ervaren hoe fijn het is als er mensen op de achtergrond aanwezig zijn met aandacht voor de familieleden. Na de informatiebijeenkomst voor potentiële vrijwilligers heeft zij zich vorig jaar aangemeld voor haar eerste meeloopdienst. Toska: “Ik weet nog goed hoe zenuwachtig ik was!” Maar het voelde heel goed en zij heeft zich vervolgens aangemeld als zorgvrijwilliger.

Begeleiding nieuwe vrijwilligers
In een dienst werk je altijd samen met een andere vrijwilliger. Als nieuwe vrijwilliger is dit altijd met een ervaren vrijwilliger. Marijke: “En je kan altijd iemand, zoals de verpleegkundige, erbij vragen als dat nodig is”. Lies vult aan dat je als vrijwilliger goed begeleid wordt met trainingen, (opfris)cursussen en bijeenkomsten met elkaar. En er worden bijeenkomsten georganiseerd waarbij bepaalde onderwerpen die je als vrijwilliger in het Hospice tegen kunt komen worden uitgediept zoals dementie, stoppen met eten en drinken, delier etc.

Werken vanuit je hart
We zijn allemaal van mening dat vrijwilligers in het Hospice werken vanuit hun hart. Je doet het ook deels voor jezelf. Het is leerzaam en je bouwt levenswijsheid op in het Hospice, waaronder begrip voor mensen in verschillende situaties. Je leert dat er meerdere kanten zitten aan een verhaal en dat je niet te snel moet oordelen. Toska: “Als vrijwilliger ontmoet je zoveel verschillende mensen. En iedereen gaat op zijn manier om met dat laatste stukje van zijn of haar leven. Boeiend en ontroerend om te zien”.  

Lastige situaties
Natuurlijk zijn er ook moeilijke situaties. Bijvoorbeeld als er kleine kinderen betrokken zijn. Ap heeft ervaren dat hij bij bepaalde gasten meer betrokken was “Het leven in het Hospice is een wereldje op zich en soms neem je het toch mee naar huis. Maar als er iets is gebeurd, is er altijd aandacht en ruimte om dit met elkaar te bespreken.”

Het komt ook voor dat je al jaren als vrijwilliger betrokken bent, maar nog nooit een overlijden of de verzorging na een overlijden hebt meegemaakt. Toska heeft in één van haar eerste diensten geholpen bij de laatste zorg aan een overleden gast. Dit is geen verplichting, je wordt altijd gevraagd of je dit wilt doen. En dat is heel prettig, er ligt geen druk op dat je iets moet doen. Bepaalde handelingen - bijvoorbeeld bij het wassen - zijn best lastig. Je inleven in de gast helpt hierbij. Soms ga je buiten je comfortzone, maar daarna ben je trots op jezelf. En je waardeert het enorm als je na je dienst weer gezond naar huis kan fietsen.

Vrijwilligers onder elkaar
De verbondenheid met andere vrijwilligers is groot. Opvallend is de vanzelfsprekendheid dat je elkaar helpt. Als iets niet klaar is, kan je erop vertrouwen dat de dienst na jou het overneemt. Dat is ook het mooie van De Luwte. Je kan op elkaar terugvallen. Bijzonder zijn ook de gesprekken die je aan de keukentafel hebt met andere vrijwilligers en verpleegkundigen. Je vertelt je eigen persoonlijke verhaal en dat versterkt een open sfeer.

Aan tafel in de huiskamer
Als gastvrouw kan Lies enorm genieten van een volle tafel in de huiskamer. “Gasten, familieleden, vrijwilligers, kortom iedereen is welkom in De Luwte. Aandacht voor de familie van de gast is heel belangrijk en zorgt voor ontspanning. Er wordt over van alles gesproken, vooral alledaagse onderwerpen. Het lijkt wel een gewoon huis.”

De grootste misvatting van de ‘buitenwereld’ over het Hospice is dat mensen denken dat de sfeer in het huis heel verdrietig is. Ap: “Het tegendeel is waar, er wordt veel gelachen in het hospice. Humor is belangrijk, ook voor de gasten en zijn/haar naasten. En wij vinden ons werk leuk, ook al kan de ‘buitenwereld’ zich dit soms lastig voorstellen”.

Het vrijwilligerswerk bij De Luwte is niet voor iedereen geschikt is. Zelfkennis is belangrijk, je moet je bewust zijn van je eigen emoties. Het gaat niet om jou, de gast staat centraal. José: “Wij zijn er voor de gast en zijn/haar naasten. Goed kunnen luisteren en inlevingsvermogen zijn belangrijke karaktereigenschappen van een vrijwilliger”.  

Dankbaar werk
Ap geeft aan soms verbaasd te zijn wat naaste familieleden van een overleden gast in het gastenboek opschrijven. “Als je leest hoe dankbaar familieleden zijn voor de zorg en aandacht die gegeven is in de laatste levensfase van hun geliefde en de aandacht die ze zelf kregen, besef je dat we deel uitmaken van een bijzondere organisatie. En dat maakt ons werk heel dankbaar.”

Respect
De conclusie van Ap, Toska, Marijke, Lies en José is dat het woord RESPECT heel goed past bij dit vrijwilligerswerk. Dit komt in alle aspecten terug. Respect naar de gasten en hun naasten en naar de coördinatoren, verpleegkundigen, medevrijwilligers en management.

Contact

De Luwte Hospice & Thuis
Julianalaan 88
3761 DH Soest

035 - 603 9450
info@deluwte.nl
KvK nummer 32099233 NL61 RABO 0394 806514

VPTZ

De Luwte Hospice & Thuis is aangesloten bij VPTZ Nederland, de landelijke koepel voor vrijwilligersorganisaties in de palliatieve terminale zorg.

VPTZ logo transparant

ANBI

De Luwte Hospice & Thuis staat bij de Belastingdienst geregistreerd als algemeen nu beogende instelling (ANBI).

Anbi algemeen nut beogende instelling

ZorgkaartNederland

Onafhankelijke ervaringsplatform in de zorg. Initiatief van Patiëntenfederatie Nederland.

Volg ons

© 2023 Stichting Hospice De Luwte

Website gemaakt door: BADE